Dzięki badaniom usg wiadomo wreszcie dokładnie jaka jest liczba dzieci z wada bioder w poszczególnych krajach. Przy założeniu, że liczba noworodków rodzących się z Lcc jest stała dla danej populacji, suma zabiegów operacyjnych i opatrunków gipsowych również powinna być stała, ale się nie zgadza w większości publikacji. Dotyczy to zwłaszcza skrinnigu klinicznego ,gdzie liczba leczonych dzieci jest co najmniej trzykrotnie niższa , co świadczy ze niemowlęta z mniejszymi wadami bioder są niewykrywane i nie brane do statystyki w, w której powinny się znaleźć. Wyniki leczenia takich publikacji nie powinny być porównywane w aktualnych naukowych czasopismach . Problemem jest nie suma ilości dokonanych zabiegów operacyjnych czy opatrunków gipsowych, ale proporcje między ilością przeprowadzanych zabiegów operacyjnych a ilością stosowanych opatrunków gipsowych czy innego leczenia, a przede wszystkim ilość komplikacji wywołanych leczeniem.
Przypominam że aktualnie szacunkowo taka sama liczba niemowląt rodzi się z DDH i podobna liczba dorosłych ma wymieniany staw z powodu komplikacji po Leczeniu i diagnostyce za pomocą badania klinicznego DDH.Warto o tym pamiętać-im wcześniej wyleczymy tym później to nastąpi.Czy badanie skriningowe usg na oddziale noworodkowym i wczesne leczenie pozwoli ta niekorzystna statystykę zmienić? Wszystko na to wskazuje ale na ostateczny wynik musimy jeszcze poczekać.
Każde dziecko powinno być jak najwcześniej przebadane w kierunku prawidłowej budowy stawu biodrowego.
Wrodzona dysplazja dotyczy ok.5% populacji noworodków, z czego 1% stanowią wrodzone zwichnięcia stawów biodrowych i jest jednym z największych i najczęściej występujących problemów w ortopedii dziecięcej ze względu na późniejsze konsekwencje.
Badanie ultrasonograficzne stawu biodrowego przez lekarza jest standardem w krajach wysoko rozwiniętych, takich jak Niemcy, Szwajcaria, Austria, które osiągają czterokrotnie lepsze wyniki leczenia operacyjnego i co najmniej 10 krotnie lepsze w avn głowy kości udowej ( nigdy nie były lepsze na świecie), niż kraje, które nie stosują obowiązkowych badań ultrasonograficznych.Tak dobre wyniki mogą być rezultatem wielokrotnego zmniejszenia czasu trwanie badanie klinicznego ,które nie jest do końca bezpieczne.
Wyniki mogą być jeszcze lepsze prawie 2 krotnie, gdyby wszystkie dzieci zgłosiły się do obowiązkowej kontroli.
Różnica ta wynika przede wszystkim ze w krajach niemieckojęzycznych profilaktyka stawów biodrowych zajmują się głównie ortopedzi i każdy z nich wykonuje badanie usg, klinicznie i leczy osobiście ,natomiast w krajach anglosaskich badanie usg zostały przerzucone na techników medycznych a badania kliniczne na przeszkolone pielęgniarki i położne,natomiast lekarze ortopedzi konsultują, leczą i operują wyselekcjonowanych przez nich małych pacjentów.
Wprowadzenie przez Państwowych Ubezpieczycieli w danym kraju nie w pełni skutecznej profilaktyki, pogarsza znacznie rokowanie dla dzieci z CDH, ponieważ ani rodzice ani pracownicy medyczni nie biorą pod uwagę rozpoznania takiego typu gdyż, wierzą w pełna skuteczność zalecanej przez Państwo profilaktyki.
Ze względu na ograniczone finanse publicznej służby zdrowia i braki odpowiednio przeszkolonych lekarzy rozsądnym kompromisem wydaje się badanie usg stawów biodrowych między 4 a 6 tyg. życia dziecka,jednak dla 1 na 100 dzieci niesie to ryzyko większych dolegliwości przez całe życie.
U wszystkich dzieci stawy biodrowe rozwijają się wraz ze wzrostem dziecka i do końca 3 m-ca życia powinny osiągnąć prawidłowy kształt w stosunku do wieku. U 98% dzieci stawy biodrowe kształtują się prawidłowo, wystarczy tylko profilaktyka i obserwacja. 2% dzieci natomiast wymaga leczenia.
Część stawów nierozpoznanych nie daje żadnych objawów klinicznych Część stawów z płytką panewką nie daje żadnych objawów klinicznych przez wiele lat, aż dojdzie do jego zniszczenia, co sygnalizowane jest bólem.
Gwarancją całkowitego wyleczenia jest wykrycie wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego już na oddziale noworodkowym zaraz po urodzeniu i zakończenie odbudowy stawu biodrowego w 5 tygodniu życia dziecka z zwichniętego do stabilnego( gdy szybkość regeneracji kości jest największa). Wczesna diagnoza wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego daje najlepsze rezultaty i skraca czas leczenie
Na świecie istnieją dwie metody rozpoznawania zwichniętego stawu biodrowego u noworodków zaraz po urodzeniu: tradycyjne badanie kliniczne i od 1978 r. wprowadzone przez prof. Grafa badanie usg.
Każda z tych metod ma swoje wady i zalety. Umiejętność stosowania obydwu pozwala wykryć każdą nieprawidłowość w budowie stawu biodrowego. Mimo doskonalenia technik badania klinicznego wykrywa ono co trzecią wadę, dlatego efekty skreeningu wciąż nie są zadawalające. Badanie ultrasonograficzne stawów pokazuje precyzyjnie nawet najmniejszą nieprawidłowość w budowie biodra u noworodka, ale pod warunkiem, że to dynamiczne badanie przeprowadza lekarz, najlepiej ortopeda.
Jednak mimo obowiązkowych badań klinicznych lekarzy, opieki pielęgniarek, u 1 na 5 000 dzieci rozpoznaje się zwichnięcie stawu biodrowego dopiero po 18 miesiącu życia a większą część mniejszych wad, nie dających żadnych objawów klinicznych, wykrywa się dopiero w dorosłym życiu, gdy powodują dolegliwości
Mimo rozwiniętej profilaktyki i obowiązkowym badaniom usg stawów biodrowych w Niemczech i tak ok. 10% niemowląt nie pojawia się do późniejszych kontroli, dlatego badanie usg na oddziale noworodkowym jest tak istotne
Dzięki usg po raz pierwszy mamy możliwość ten proces zaobserwować i udokumentować, nie znając do końca ani wzorca zmian, ani procesów mechanizmów, które tym sterują, ani efektów leczenia, zważywszy ze najstarszy pacjent leczony metodą usg ma 31 lat
Przykurcz mięśni( do niedawna główna wskazówka w rozpoznawaniu zwichnięcia i dysplazji stawów biodrowych obecnie ma niewielką wartość w diagnostyce tuż po urodzeniu i nieznacznie większą w późniejszym wieku według najnowszych amerykańskich badań) występuje w różnym stopniu u 10% wszystkich niemowląt, ale tylko niewielki procent spośród nich wywołany jest nieprawidłowością w budowie biodra.
Badanie na oddziale noworodkowym każdego nowo narodzonego dziecka jest ideałem, ale niestety ma miejsce tylko w nielicznych ośrodkach, które posiadają odpowiednio wyszkolonych i doświadczonych lekarzy – ortopedów. Lekarze ci nie tylko diagnozują ewentualną nieprawidłowość w budowie stawu biodrowego, ale także potrafią rozróżnić, które nieprawidłowości wymagają leczenia, a które tylko obserwacji i profilaktyki.
Gwarancją całkowitego wyleczenia nawet największej wady jest wykrycie wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego na oddziale noworodkowym zaraz po urodzeniu i zakończenie odbudowy stawu biodrowego w 5 tygodniu życia (gdy szybkość regeneracji kości jest największa). Czas postawienia diagnozy jest bardzo istotny, bowiem niebezpieczne zmiany wtórne mogą rozwinąć się nawet w kilka dni.
Badanie ultrasonograficzne stawu biodrowego przez lekarza jest standardem w krajach wysoko rozwiniętych, takich jak Szwajcaria czy Austria, które osiągają czterokrotnie lepsze wyniki leczenia (obecnie najlepsze na świecie), niż kraje które nie stosują obowiązkowych badań ultrasonograficznych. Natomiast ośrodkiem modelowym jest Szpital ortopedyczny prof.. R. Grafa w Stolzalpe. Od momentu wprowadzenia tej metody w Stoltzalpe nie wykonano żadnego zabiegu operacyjnego, a ostatnią astrografię wykonano 20 lat temu. W innych ośrodkach w różnych krajach, wzorujących się na szpitalu w Stolzalpe wyniki są porównywalne , ale tylko w tych szpitalach, w których ortopedzi wykonują je osobiście.
Jako że tylko odpowiednio wyszkoleni ortopedzi nie tylko diagnozują ewentualną nieprawidłowość w budowie stawu biodrowego, ale także potrafią rozróżnić, które nieprawidłowości wymagają leczenia, a które tylko obserwacji i profilaktyki, to tylko oni powinni wykonywać takie badania. Wykonywanie tych badań przez słabo wyszkolonych lekarzy prowadzi albo do nadmiernej liczby rozpoznań nieprawidłowości w budowie stawu biodrowego albo do niewykrywania go . Zwłaszcza zaś badań tego typu nie powinni wykonywać technicy medyczni, ponieważ badanie usg stawu biodrowego to badanie dynamiczne i ocena stawu odbywa się podczas badania a minimalny ruch noworodka czy głowicy usg powoduje zmiany obrazu, które wskazują na obecność wady w budowie stawu biodrowego, nawet wtedy gdy jej nie ma , albo do niewykrywania nawet co 3 DDH (9)
Lekarz ortopeda, wykonując badanie osobiście, wybiera spośród licznych obrazów te najwłaściwsze, gdyż potrafi w trakcie badania je rozpoznać i zbadać klinicznie. Nie da się ocenić stawu biodrowego wiarygodnie na podstawie samego zdjęcia usg, którego nie wykonał lekarz diagnozujący staw.
Metoda diagnozowania nieprawidłowej budowy stawu biodrowego jest nowa, ale coraz bardziej popularna ze względu na dobre efekty leczenia i systematycznie wprowadzana w kolejnych ośrodkach i kolejnych państwach.
Rozpoznanie dysplazji później jest łatwiejsze ze względu na pogłębiającą się wadę, ale też trudniejsze do wyleczenia i obarczone większym ryzykiem powikłań.
Najtrudniej wprowadzić badanie usg stawów biodrowych noworodków w tych krajach, w których badanie usg wykonują systemowo technicy medyczni. Technicy medyczni wykonują badanie usg wg określonego schematu, co uniemożliwia prawidłowe rozpoznanie nawet co 3 DDH(9). W tych krajach nieprawidłowości w budowie stawu biodrowego wykrywa się głownie badaniem klinicznym, a potwierdza badaniem usg, które przeprowadza technik.
Obowiązkowe i gwarantowane przez państwo badanie kliniczne noworodków i niemowląt wykrywa ok 10% niestabilności bioder, 15% wykrywają rodzice zaniepokojeni asymetrią w budowie bioder ich dzieci a pozostały procent wykrywa się (lub nie) później. Część stawów z płytką panewką nie daje żadnych objawów klinicznych przez wiele lat, aż dojdzie do jego zniszczenia, co sygnalizowane jest bólem.
Niedelikatne i zbyt długotrwałe badanie kliniczne może również doprowadzić do pogorszenia wady poprzez mechaniczne uszkodzenia i zaburzenia ukrwienia głowy kości udowej.Badanie kliniczne trwa również wielokrotnie dłużej (nawet do kilkudziesięciu minut) niż badanie usg,które trwa kilkadziesiąt sekund i jest zupełnie nieszkodliwe.Odwiedzenie ud od 60 do 85 st powoduje zatrzymanie krążenia w głowie (14) .Spowodowanie pełnego zwichnięcia z oderwaniem lig. teres za pomocą nieprawidłowych manewrów(jak w objawie Ortolaniego) nie powoduje bólu ani niepokoju u nowo narodzonych zwierząt w badaniach eksperymentalnym(6).
Profilaktyka obowiązkowych badań usg bioder na oddziale noworodkowym jest nowa. Powszechnie jako badanie obowiązkowe stosuje się ją w Austrii i Szwajcarii po urodzeniu na oddziale noworodkowym. W Niemczech natomiast obowiązkowe badanie usg bioder wykonuje się między 4 a 6 tyg. życia, co jest najtańszym i najbardziej efektywnym rozwiązaniem dla państwa. Natomiast w pozostałych krajach Europy poszczególne ośrodki obecnie testują tę formę badań skreeningowych.
Ta nowa metoda badań wymaga dodatkowych nakładów finansowych na jej stosowanie i zmian organizacyjnych. Poniesione na profilaktykę koszty zwracają się jednak w przyszłości co najmniej czterokrotnie zredukowaną liczbą zabiegów i kosztami późniejszego leczenia, nie licząc indywidualnych kosztów i cierpienia dziecka.
Ze względu na ograniczoną liczbę środków finansowych profilaktyka stawów biodrowych niestety została przerzucona na innych lekarzy, zwłaszcza na lekarzy rodzinnych i pediatrów
Ze względu na ograniczone finanse publicznej służby zdrowia i braki odpowiednio przeszkolonych lekarzy decyzja o przeprowadzeniu badania usg stawów biodrowych na oddziale noworodkowym powinna należeć do rodziców, którzy w większości przypadków decydują się na jego wykonanie, nawet jeżeli muszą za nie dodatkowo zapłacić. Zwiększają tym samym szanse swojego dziecka na zdrowe biodro. Koszt jednostkowy badania jest bowiem niższy niż dolegliwości i koszty spowodowane niewydolnością biodra z powodu DDH.
Najważniejszą rzeczą przy badaniach profilaktycznych jest wyłonienie spośród noworodków tych dzieci, które mają najcięższe wady i natychmiastowe rozpoczęcie ich leczenia. Bowiem każdy dzień powoduje pogorszenie wady a krótki na pozór okres 2 tygodni opóźnienia leczenia przekreśla szanse niektórych niemowląt na całkowite wyleczenie i uniknięcie w konsekwencji operacji lub martwicy głowy kości udowej.
Kwestia obowiązkowych badań na oddziale noworodkowym przechodzi w Europie transformację w związku z pojawieniem się w 1978 r. nowej metody wykrywania nieprawidłowości w budowie stawów biodrowych za pomocą nieszkodliwych fal ultradźwiękowych (badanie ultrasonograficzne – usg). Coraz więcej lekarzy odbywa szkolenie w zakresie usg stawów biodrowych i dlatego coraz więcej ośrodków medycznych je stosuje we wszystkich krajach .
Ze względu na plastyczność biodra i jego intensywną przebudowę wraz ze wzrostem dziecka nie ma i nie będzie takiego jednorazowego badania, które oceniałoby jednoznacznie prawidłowość rozwoju bioder. Dlatego staw trzeba kontrolować kilkakrotnie, aż dziecko zacznie obciążać biodro około 6 miesiąca życia.
Im dziecko jest mniejsze, tym więcej lekarz widzi w badaniu usg ( a wtedy rozwój biodra jest najszybszy), a im bardziej biodro kostnieje a dziecko zaczyna obciążać biodro, tym więcej lekarz widzi w badaniu rtg. Czas kostnienia jest indywidualny dla każdego dziecka.
Rozpoznanie
1. Jak badamy stawy biodrowe?
2. Co to jest badanie kliniczne?
Badaniem klinicznym tylko pośrednio rozpoznajemy niedobory w budowie stawu biodrowego , bowiem pozwala ono oceniać tylko zmiany w tkankach otaczających staw biodrowy, które możemy przez odpowiednie ćwiczenia usunąć nie odbudowując nieprawidłowej panewki ,która pozostaje płytka dom końca życia
Zmiany te występują również częściej u zdrowych niemowląt. I zmieniają swój obraz wraz z wiekiem dziecka. Występują one tylko w większości przypadków tylko przez bardzo krótki okres, dopóki nie dojdzie do zmian wtórnych w otaczających tkankach, czyli przykurczu mięśni, torebki, które uniemożliwiają jakikolwiek ruch i pojawia się ograniczenie ruchomości i skrócenie kończyny dolnej. Najtrudniej rozpoznać zwichniecie stawów biodrowych zaraz po urodzeniu w badaniu klinicznym oceniamy głównie niestabilność stawu objaw Ortolaniego/i Barlowa czyli wprowadzenie głowy kości udowej ze stawu lub wyprowadzenie do stawu świadczy jedynie o wiotkości torebki stawowej ,mięśni i innych tkanek ,które wywołują hormony matki rozluźniające tkanki podczas porodu. Hormony Rozluźniające tkanki uniemożliwiają powstanie przykurczów mięśni przez 2 tygodnie co uniemożliwia powstanie zmian wtórnych tkankach ale ułatwia przemieszczenie dalsze głowy kości udowej i dołączają się przykurcze mięśni i torebki co utrudnia leczenie.
Dużym problemem jest ocena które stawu się poprawia a które nie, przebudowuje się poprawnie 97 % stawów, również część tych zwichniętych wystarczy tylko obserwacja i profilaktyka.
2. Co to jest badanie usg?
Jedynym autorem, podającym wykrywalność DDH na poziomie praiw100% , jest screening usg wg prof. Grafa, który przekonał do niego swoich ortopedów, ponieważ jest to badanie dynamiczne i ocena stawu odbywa się podczas badania. Pragnę dodać, że minimalny ruch noworodka lub głowicy usg powoduje polepszenie lub pogorszenie obrazu, dlatego nie da się ocenić stawu biodrowego wiarygodnie na podstawie zdjęcia usg. Badanie usg bioder jest nową metodą, która i nadal się rozwija i wymaga dalszych badań, ale na pewno pozwala wykryć każdą nieprawidłowość w budowie stawu noworodka . Ma jeszcze jedną, cenną zaletę -
USG
pokazuje obraz stawu biodrowego, co pozwala wyszkolonemu lekarzowi zdiagnozować najmniejsze nawet nieprawidłowości w jego budowi
umożliwia w bardzo precyzyjny sposób kontrolowanie postępów leczenia,
zwiększa szanse na jego jak najkrótszy przebieg
eliminuje ryzyko komplikacji spowodowanych nieprawidłowym leczeniem
pozwala kontrolować prawidłowość przebiegu odbudowy stawu biodrowego a także użytych do leczenia środków
daje możliwość wielokrotnego, nieszkodliwego, bezinwazyjnego badania stawu do czasu, aż tkanki w trakcie prawidłowego rozwoju skostnieją
pozwala zobaczyć i obserwować proces kostnienia stawu około miesiąca wcześniej niż badanie radiologiczne
Niestety, ta metoda diagnozowania wymaga dużego doświadczenia i wiedzy. Większość ortopedów nie posiada dodatkowej wiedzy z dziedziny usg i nie wykonuje badania osobiście, co uniemożliwia im prawidłową interpretację otrzymanego obrazu. Ponadto nie ma w krajach Europy jednolitych standardów badania usg, gdyż jest to zbyt nowa metoda. Tym niemniej nikomu nie udało się podważyć zalet i wyników badań usg u noworodków. Wartość badanie usg ( jeśli jest dobrze wykonywane) można ocenić w kilka miesięcy, więc broni się ono samo.
Badanie usg ma również swoje ograniczenia, wynikające z natury fal ultradźwiękowych oraz zmian w budowie stawu biodrowego, wynikających z naturalnego rozwoju niemowlęcia, jak rozwoju patomorfologi DDH. Tak jak w przypadku każdego urządzenia medycznego należy więc umiejętnie się nim posługiwać.
Usg jest badaniem dynamicznym wszystkie składniki badania są ruchome . Wiotkość tkanek jest bardzo duża po porodzie, pozwala to znacznie przesuwać głowę kości udowej z położona na niej głowica i kierować fale ultradźwiękowe poza pozycję standardową .Oglądamy wtedy( w zależności od położenia głowy w stosunku do panewki) inny jej fragment co utrudnia ocenę. Trzeba o tym pamiętać że łatwo się jest pomylić ,jeśli użyjemy zbyt dużej siły podczas badania możemy przemieścić udo i badanie będzie niewiarygodne. Standardowo oceniamy staw biodrowy w jego naturalnym położeniu .
Dlatego decyzja co do wykonania rodzaju badania powinna zależeć od rodziców, którzy w większości przypadków decydują się na jego wykonanie, nawet jeżeli muszą za nie dodatkowo zapłacić. Zwiększają tym samym szanse swojego dziecka na zdrowe biodro. Koszt jednostkowy badania jest bowiem niższy niż dolegliwości i koszty spowodowane niewydolnością biodra z powodu DDH.
Nie ma i nie będzie badania, które po urodzeniu dziecka dawałoby gwarancję, że nie będzie gorzej, ze względu na dużą plastyczność tkanek noworodka, zmniejszającą się w miarę wzrostu .Zawsze staw biodrowy można polepszyć prawidłowym postępowaniem i wyleczyć CDH albo pogorszyć nieodpowiednim postępowaniem i spowodować późne DDH. Dlatego staw trzeba kontrolować kilkakrotnie, aż biodro skostnieje .Jedynie badanie usg pokazuje stan rzeczywisty biodra i jest nieszkodliwe dla pacjenta. Najlepiej bowiem widać budowę biodra, kiedy staw jest bardziej plastyczny i najmniej skostniały. Im biodro kostnieje bardziej w miarę rozwoju, tym mniej widzimy w usg a więcej w rtg. Czas kostnienia jest indywidualny dla każdego dziecka, dlatego tylko podczas badania jesteśmy w stanie ocenić, kiedy należy wykonać rtg..
Przy metodzie ultrasonograficznej dokonuje się takich badań w pierwszym tygodniu życia noworodka. Jeśli wykrywa się Lcc, natychmiast stosuje się leczenie (opatrunek gipsowy lub podobne). W efekcie po 3 miesiącach, czyli w bardzo krótkim czasie i z minimalnym ryzykiem wystąpienia martwicy głowy kości udowej, uzyskuje się pozytywne rezultaty leczenia
Przy badaniu klinicznym Lcc wykrywa się tylko u 10% noworodków. Pozostała populacja diagnozowana jest znacznie później, nawet po drugim roku życia, co skutkuje wydłużeniem znacznie procesu leczenia i zwiększeniem znacznie ryzyka wystąpienia martwicy głowy kości udowej.
Statystyki nie ujmują właściwie czasu leczenia pacjenta, ani powikłań wynikających z faktu późnej diagnostyki. Niewyodrębnienie w statystykach noworodków zdiagnozowanych w pierwszym tygodniu życia zafałszowuje wyniki.Wnioskując dalej należałoby dostosować sposób leczenia do aktualnej statystki, aby poprawić wyniki wg niej .
Moje wątpliwości budzi sensowność dyskusji nad tym, czy lepszy jest screenig kliniczny czy ultrasonograficzny. Każdy z nich ma swoje zalety i ograniczenia. Screenig kliniczny pozwala oceniać stan dynamiczny stawu a ultrasonograficzny pokazuje tylko jego obraz. Jeśli mimo to lekarz ma dalej wątpliwości, zawsze może wykonać badanie rtg. Dopiero stosowanie wszystkich metod ( usg, badanie kliniczne, rtg, mri) pozwala w 100% ocenić aktualny stan stawu biodrowego w każdym wieku.
Według mnie problemem nie do końca rozwiązanym jest kwestia optymalnego postępowania i leczenie w celu uniknięcia necrosis aseptica capitis femoris. Wczesna diagnostyka pozwala uniknąć lub w znacznym stopniu wyeliminować leczenie operacyjne, które zawsze świadczy o jakimś niedociągnięciu w systemie profilaktyki albo sposobie leczenia. Zwłaszcza że do dzisiaj nie ustalono optymalnego terminarza badań kontrolnych, z którego precyzyjnie wynikałby zwłaszcza czas zakończenia kontrolnych badań. Terminarz ten powinien uwzględniać ewentualne błędy diagnostyki i leczenia.
Niewielu ortopedów bada na oddziale noworodkowym, kontroluje i leczy wykorzystując badanie usg. Dopóki nie robi się tego osobiście, porównanie wyników i sposobów leczenia jest mocno utrudnione. Porównanie sposobów leczenia i wiedzy na temat rozwoju stawu biodrowego nie dają się porównać właściwie, dopóki nie robi się tego przy pomocy tych samych wskaźników . Dopóki nie nauczy się ortopedy badania usg stawów biodrowych dyskusja o tym jest niemożliwa.
Amerykanie publikują dużo na temat zaleceń diagnostycznych i terapeutycznych ale sami nie badają i nie publikują własnych wyników rozpoznania, leczenia dysplazji i zwichnięcia stawów biodrowych.Nie wiadomo ile operują dzieci rocznie w swoim kraju. Wiadomo jedynie ze około 50 tys dorosłych rocznie ma wymieniany staw z powodu DDH przebytego w dzieciństwie ,co daje ok 2% DDH rocznie wymagających leczenia w latach 40 ubiegłego wieku i tak jest pewnie do dzisiaj,bo częstotliwość występowania DDH w populacji jest stała i nie uległa zmianie wraz z rozwojem ludzkości.
Amerykańskie metody diagnostyki się nie zmieniły, objaw Ortolaniego jest podstawą do rozpoznanie DDH również współcześnie zgodnie z najnowszymi zaleceniami Amerykańskiego Stowarzyszenia Ortopedów Dziecięcych, przyznając równocześnie że 1 na 5000 nowo urodzonych dzieci ze zwichnięciem stawów biodrowych rozpoznawane jest po 18 mż mimo wcześniejszych wielokrotnie wykonanych i zalecanych kontroli medycznych rekomendowanych jako standard i przeprowadzany przez medyczny personel pomocniczy, ludzi którzy mają problemy z ocena co 3 stawu(7). Badanie usg stawów biodrowych (robione przez nie lekarzy) jest wykorzystywane do potwierdzenia diagnozy klinicznej .
Nie znaleziono również dowodów ze przesiewowe wielokrotne badanie kliniczne do wykrywania DDH skutkuje zmniejszeniem liczby zabiegów operacyjnych albo późniejszym lepszym funkcjonowaniem dzieci w przyszłości stwierdziła USPSTF( rządowa agenda ds profilaktyki) jak pisze Amerykańskie Stowarzyszenia Ortopedów Dziecięcych w 2007r.(1)
W Wielkiej Brytanii rozpoznaje się rocznie ok 2 tys (ok 0.3% ) dzieci z DDH z 700 000 noworodków ok 300 rocznie jest operowanych z tego powodu, a szacunkowo obecnie około 1o do 14 tysięcy dorosłych rocznie ma wymieniany staw biodrowy z powodu przebytego CDH i DDH .
Przyczyny patologicznego stanu biodra w powtórnej kontroli mogą wystąpić z następujących powodów:
Ropne zapalenie stawu biodrowego,
zaburzenia neuro-mięśniowe
błędna diagnoza przy pierwszym badaniu.
Pomaga nam w naszych badaniach nad stawami biodrowymi
Krakowska Fundacja Dziecka Narodzonego
ul. Kopernika 23
31-501 Kraków
KRS 0000 046820
Konto: 49 1020 2892 0000 5602 0175 6725
dziekujemy za przekazanie 1% podatku
Pomaga nam w naszych badaniach nad stawami biodrowymi